Onherbergzame landschappen, wijde horizonten, een desolate kustlijn, de stilte van de woestijn, de hoogste zandduinen ter wereld, een schat aan prehistorische rotstekeningen; of het immense wildpark Etosha, gekend voor zijn rijkdom aan groot wild. Een ongekunstelde confrontatie met de huidige levenswijze van de legendarische Bosjesmannen, de primitieve Himba-nomaden en de opvallend Victoriaans geklede Herero’s. Windhoek, Lüderitz en Swakopmund, charmante stadjes waar de Duits-koloniale sfeer nog alomtegenwoordig is. 

Namibie is nog een van de weinige landen dat aan de ravages van de moderne beschaving ontsnapt. Terwijl de belangrijke centra over de meest gesofisticeerde moderne voorzieningen beschikken, blijft het overgrote deel van Namibie onaangeroerd. Een gevoel van vrijheid doorstroomt je bij het zien van de verre einders, de ongenaakbare woestijn, de helderheid van onvervuilde lucht: een ware bevrijding van claustrofobische spanningen van het moderne leven.

Dit is nog een piepjong land en het enthousiasme over de onafhankelijkheid is nog tastbaar aanwezig: in de hoop op een betere toekomst, de wil om zelf de natuurlijke rijkdommen van het land uit te baten en de schuchtere stappen van een prille democratie. En wij, bezoekers uit verre landen, zijn getuige hoe dit volk na jarenlange overheersing evolueert, hoe de meest verscheiden stammen, met hun zeer uitéénlopende culturele eigenheid, hun identiteit terugvinden.